Opcje terapeutyczne w przypadku choroby zastawki aortalnej

Stosowanie leków i balonowa plastyka zastawki aortalnej (BAV)

Lekarz może przepisać pacjentowi leki, które złagodzą objawy choroby. Może też przeprowadzić zabieg zwany balonową plastyką zastawki aortalnej (BAV). BAV nie jest operacją. Podczas tego zabiegu do zastawki aortalnej wprowadzany jest balon, który następnie jest pompowany. To może pomóc zastawce lepiej pracować, ale efekt jest tymczasowy. Bez wymiany zastawki pacjent z czasem może zacząć czuć się gorzej.

Chirurgiczna wymiana zastawki aortalnej (SAVR)

SAVR to opcja dla osób z poważnym zwężeniem zastawki aortalnej. Zastawka własna pacjenta jest usuwana i zastępowana nową. SAVR często wiąże się z następującymi działaniami:

• Klatka piersiowa pacjenta jest rozcinana, aby uzyskać dostęp do serca.
• Praca serca jest zatrzymywana.
• Krew tłoczona jest w organizmie za pomocą pomp.
• Chora zastawka jest usuwana.
• Nowa zastawka jest wszywana w jej miejsce.
• Pacjent może przebywać w szpitalu ponad tydzień.

Po zabiegu wszczepienia CoreValve

Pobyt w szpitalu

Pacjent pozostanie w szpitalu dopóki lekarz nie uzna, że możliwy jest powrót do domu. Pacjenci często zaczynają chodzić po jednym lub dwóch dniach. Typowy pobyt w szpitalu trwa około 8 dni.

Dalsza opieka

W trakcie procedury wyjścia ze szpitala lekarz przekaże pacjentowi instrukcje dotyczące opieki. Konieczne może być ograniczenie pewnych aktywności. Konieczne może być przyjmowanie przepisanych leków oraz zgłaszanie się na okresowe badania czynności serca. Wszelkie pytania lub wątpliwości związane z nową zastawką serca należy omówić z lekarzem.

Jeśli konieczne będzie wykonanie badania MRI*, należy poinformować lekarza o wszczepionej zastawce CoreValve. Należy powiedzieć swojemu lekarzowi, że w  chirurgicznie wszczepionej zastawce pacjent ma zastawkę CoreValve. Niespełnienie tego zalecenia może prowadzić do urazu lub zgonu. Lekarz stomatolog i wszyscy lekarze opiekujący się pacjentem muszą wiedzieć o wszczepionej zastawce CoreValve.

Pacjent dostanie kartę zawierającą informacje na temat zastawki CoreValve. Tę kartę należy nosić przy sobie i pokazywać lekarzom, którzy prowadzą leczenie. Jeśl nie otrzymają Państwo takiej karty, prosimy o kontakt z lekarzem.

Okres eksploatacji zastawki CoreValve będzie różny u różnych pacjentów. W badaniach uzyskano wynik 5 lat bezawaryjnego stosowania.

Należy stawiać się na wizyty wyznaczone przez lekarza. Należy przestrzegać instrukcji dotyczących opieki, aby zapewnić możliwie najlepsze wyniki zabiegu.

Korzyści

Od razu poczują się Państwo lepiej. Wynika to z faktu, że zastawka będzie pracowała prawidłowo. U niektórych pacjentów czas do uzyskania lepszego samopoczucia jest dłuższy.

Większość pacjentów odczuwa mniejszy ból i mniejsze poddenerwowanie. Pacjenci powinni lepiej o siebie dbać i wrócić do codziennych czynności.

Złagodzenie objawów

W porównaniu z operacją u większej liczby pacjentów z CoreValve występuje złagodzenie objawów po 30 dniach. Złagodzenie objawów było podobne po roku u obu grup pacjentów.

Zagrożenia

Większość zabiegów medycznych wiąże się z zagrożeniami. Najpoważniejsze zagrożenia związane z zabiegiem wszczepienia CoreValve to:

• zgon,
• udar,
• poważne uszkodzenie tętnic,
• poważne krwawienie.

Zabieg wszczepienia zastawki CoreValve nie jest odpowiedni dla każdego pacjenta

Zastawki CoreValve NIE należy stosować u następujących osób:

Pacjenci:

• z zakażeniem,
• z mechaniczną zastawką serca,
• którzy nie mogą przyjmować leków rozrzedzających krew,
• u których występuje reakcja na pewne metale,
• u których występuje reakcja na pewne roztwory do obrazowania

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia

U niektórych pacjentów może występować schorzenie, które skutkuje podwyższonym poziomem wapnia we krwi. To może prowadzić do przedwczesnego zużycia zastawki. Zastawka CoreValve przeznaczona jest tylko dla niektórych pacjentów. Dotyczy to pacjentów z poważnym AS lub uszkodzonymi zastawkami wszczepionymi chirurgiczne, którzy:

• nie mogą być poddani operacji;
• są w grupie wysokiego ryzyka w przypadku operacji.

Środki ostrożności

• W pewnym momencie może być konieczna wymiana zastawki CoreValve. Czas do tego zdarzenia może być różny u poszczególnych pacjentów. W badaniach uzyskano wynik 5 lat bezawaryjnego stosowania. Należy stawiać się na wizyty wyznaczone przez lekarza. Należy przestrzegać instrukcji dotyczących opieki, aby zapewnić możliwie najlepsze wyniki zabiegu.
• U pacjentów zagrożonych infekcjami zalecane jest stosowanie antybiotyków.
• Pacjenci powinni przyjmować po zabiegu leki rozrzedzające krew zgodnie z instrukcjami. U pacjentów, którzy nie będą przyjmowali takich leków, istnieje podwyższone ryzyko udaru.
• Jeśli konieczne będzie wykonanie badania MRI, należy poinformować lekarza o wszczepionej zastawce CoreValve. Należy powiedzieć swojemu lekarzowi, że w chirurgicznie wszczepionej zastawce pacjent ma zastawkę CoreValve. Niespełnienie tego zalecenia może prowadzić do urazu lub zgonu. Lekarz stomatolog i wszyscy lekarze opiekujący się pacjentem muszą wiedzieć o wszczepionej zastawce CoreValve.

Zastawka CoreValve nie była badana u pacjentów:

• którzy nie chorują na AS;
• którzy są dziećmi;
• którzy mają zastawkę aortalną z tylko jednym lub dwoma płatkami;
• u których występuje skrzep krwi;
• z anomalnym przerostem w sercu lub tętnicach;
• u których występuje zakażenie;
• którzy mają AS we własnej zastawce i schorzenie, które pozwala na przepływ wsteczny krwi przez zastawkę aortalną;
• z poważną chorobą zastawki mitralnej;
• ze słabą czynnością lewej komory;
• u których chora zastawka jest zbyt mała lub zbyt duża;
• u których tętnice doprowadzające krew do serca mogą zostać zablokowane przez urządzenie;
• u których tętnice doprowadzające krew do serca wymagają leczenia;
• u których tętnice doprowadzające krew do mózgu wymagają leczenia;
• u których występują poważne problemy dotyczące krwawienia lub krzepnięcia krwi;
• u których wszczepiono określony typ zastawki chirurgicznej do zastawki pnia płucnego;
• u których wszczepiono określony typ zastawki chirurgicznej do zastawki mitralnej;
• u których mięsień sercowy jest gruby, przez co sercu trudno jest pompować krew;
• u których mięsień sercowy jest gruby, co uniemożliwia sercu pompowanie krwi.
• u których tętnice są zbyt małe dla wyrobu;

Inne możliwe zagrożenia związane z zastawką CoreValve

• Wstrząs kardiogenny – niezdolność serca do pompowania wystarczającej ilości krwi do pozostałych narządów ciała.
• Perforacja mięśnia sercowego lub naczynia – otwór w mięśniu sercowym lub naczyniu krwionośnym.
• Tamponada serca – skurcz lub niezdolność serca do pompowania krwi z powodu nagromadzenia się krwi lub płynu wokół wyściółki serca.
• Uraz tętnicy wstępującej – uszkodzenie dużego naczynia krwionośnego odprowadzającego krew z serca.
• Zator – nieprawidłowa cząsteczka (pęcherzyk powietrza, skrzepy krwi) płynąca w krwiobiegu lub przyczepiona do jakiegoś elementu, m.in. zastawki.
• Zakrzepica (w tym zakrzepica zastawki) – skrzep krwi, w tym także skrzep na zastawce.
• Migracja zastawki – ruch urządzenia w górę lub w dół względem miejsca pierwotnego wszczepienia.
• Dysfunkcja zastawki CoreValve, w tym m.in.:
  • pęknięcie (złamanie) ramki zastawki;
  • wygięcie ramki zastawki;
  • niepełne otwieranie się (rozszerzanie się) ramki zastawki;
  • nagromadzenie wapnia na zastawce;
  • łuszczka – utworzenie tkanki bliznowatej, która może zakrywać zastawkę lub uniemożliwiać jej prawidłowe działanie;
  • zużycie lub rozerwanie płatków zastawki bądź ich przemieszczenie w przód (wypadnięcie) lub w tył (wycofanie) z prawidłowego położenia;
  • niezamykanie się płatków zastawki;
  • pęknięcie szwów (nici chirurgicznych) ramki zastawki lub płatków;
  • wyciek przez zastawkę bądź ramkę zastawki lub wokół nich;
  • nieprawidłowa wielkość wszczepionej zastawki;
  • nieprawidłowe umieszczenie zastawki, zbyt wysoko lub zbyt nisko;
  • niedomykalność – wsteczny przepływ krwi przez zastawkę;
  • stenoza – zwężenie otworu zastawki;
• Niedomykalność zastawki mitralnej – krew wypływająca wstecz przez zastawkę pomiędzy lewą dolną jamą serca a lewą górną jamą serca.
• Niedociśnienie lub nadciśnienie – zbyt niskie lub zbyt wysokie ciśnienie krwi.
• Niekorzystna reakcja organizmu (reakcja alergiczna) na:
  • leki przeciwpłytkowe – leki rozrzedzające krew, które zapobiegają powstawaniu skrzepów;
  • środek kontrastowy – substancję używaną do poprawy wizualizacji struktur ciała, np. kontrast rentgenowski.
• Niedokrwienie jelit – zmniejszony dopływ krwi do jelit.
• Powikłania w miejscu, gdzie lekarz przeciął skórę lub powikłania związane z nacięciem skóry, w tym m.in.:
  • ból;
  • krwawienie;
  • krwiak – nagromadzenie krwi pod skórą;
  • tętniak rzekomy – krew nagromadzona na zewnątrz ściany naczynia powodująca powstanie balonikowatego poszerzenia;
  • nieodwracalne uszkodzenie nerwów – trwałe uszkodzenie nerwów;
  • zespół ciasnoty przedziałów powięziowych – ściśnięcie nerwów i mięśni w niewielkiej przestrzeni, które może prowadzić do uszkodzenia mięśni lub nerwów;
  • stenoza – zwężenie naczynia krwionośnego (tętnicy).

Dodatkowo mogą wystąpić inne problemy, które nie były obserwowane wcześniej w przypadku tego zabiegu