Verhaal van Netty

In dit verhaal wordt de persoonlijke ervaring van één persoon met de therapie van Medtronic weergegeven. Het is een waargebeurd verhaal van een Nederlandse patiënt. Niet iedereen zal echter op dezelfde manier reageren op een therapie of ingreep of dezelfde resultaten ondervinden. Neem contact op met uw professioneel zorgverlener voor meer informatie over de behandelmogelijkheden.

"Ik voel me weer vrij om te gaan en staan
waar ik wil."

Nettie Huiskens-Fijnaut (72) heeft sinds enkele maanden een InterStim-neurostimulator. Dit onderhuids geplaatste apparaatje stuurt lichte elektrische pulsjes naar de zenuwen in haar rug die de darmen en sluitspieren aansturen. ‘Ik ben er zo blij mee. Ik kan weer gewoon mijn ontlasting ophouden en het uitstellen tot ik thuis ben of een toilet heb gevonden.’

‘Na een blaasoperatie had ik last van incontinentie van de ontlasting. Waarschijnlijk is er bij die operatie een zenuw beschadigd. Gelukkig had ik daar niet dagelijks last van, maar het kwam regelmatig voor dat ik opeens naar het toilet moest en dan ging het gelijk al mis. Ik kon de ontlasting niet ophouden. Vaak was het zo erg dat een luier niet afdoende was en ik mezelf helemaal moest verschonen. Vooral het idee dat ik daarvoor op hoge leeftijd afhankelijk zou kunnen worden van anderen, was voor mij een schrikbeeld.’

Te laat
‘Bij zo’n ‘ongelukje’ ging ik meestal onmiddellijk naar huis om me te douchen. Toch wilde ik mijn leven hierdoor niet laten beïnvloeden. Ik ging gewoon winkelen en droeg in de zomer ook gerust een witte broek. Als je je door zo’n kwaal laat bepalen, maak je het zelf nog erger. Dat wilde ik niet en zo zit ik ook niet in elkaar. Maar leuk was het natuurlijk niet. Hoewel het soms maar een keer in de maand misging, had ik wel altijd een plastic zak, een washandje en schone kleding bij me.’

Onbezorgd
‘Maar nu heb ik dus een soort pacemaker die zorgt dat het juiste signaal weer op tijd naar mijn hersenen gaat. Ik ben er zo blij mee. Ik kan weer gewoon mijn ontlasting ophouden. Ook wanneer er geen toilet in de buurt is, gaat het goed. Dan ga ik gewoon even naar huis. Ik sta niet meer voor onaangename verrassingen. Ik heb me nooit door mijn aandoening willen laten bepalen, maar voel me nu een stuk onbezorgder.’

Kunstwerk
‘Ik ben hiervoor twee keer geopereerd in de Proctos Kliniek in Bilthoven, één keer onder narcose en één keer met een lokale verdoving. De zorg is er heel goed. Na de eerste operatie, draai je proef met een uitwendig kastje met een draadje naar je darmen. Pas als dat werkt, wordt er een kleiner apparaatje onder de huid geplaatst. Na de operatie moest ik zes weken rustig aandoen, en mocht ik niet onder de douche. Dat had ik er allemaal graag voor over. Ik zou het zo weer doen. Ik voel me nu weer écht vrij en ontspannen om te gaan en staan waar ik wil.’

‘Dat een kastje met een draadje de functie van de zenuwen in je darmen kan overnemen
... en dat het volledig werkt. Dat is een kunstwerk. En ik merk niet eens dat er een klein apparaatje onder mijn huid zit, het enige wat ik nog zie, is een litteken.’