Wat is een hartklep-aandoening?

HARTKLEPAANDOENING BETEKENIS

Als uw hartklep niet meer goed functioneert, spreken we van een hartklepaandoening. Hartklepaandoeningen kunnen de normale bloedstroom door het hart verstoren. Als u lijdt aan een hartklepaandoening, heeft dit gevolgen voor uw algehele gezondheid en kan dit van grote invloed zijn op uw dagelijkse activiteiten.

Soorten hartklepproblemen

Er zijn twee soorten problemen met hartkleppen:

• De opening van de hartklep raakt vernauwd (hartklepvernauwing of hartklepstenose)– waardoor de hoeveelheid bloed die naar de rest van het lichaam wordt gepompt, wordt beperkt. Een voorbeeld hiervan is aortaklepvernauwing (aortaklepstenose). Uw hart heeft meer energie nodig om het bloed door de aortaklep te pompen, wat weer tot gevolg kan hebben dat de linkerhartkamer dikker, groter en zwakker wordt.
• De hartklep sluit niet volledig (lekkende hartklep of hartklepinsufficiëntie) en lekt– wat inhoudt dat het bloed kan terugstromen in plaats van alleen in voorwaartse richting. Wanneer het bloed terugstroomt, kan uw hart minder bloed naar de rest van uw lichaam pompen. Dit kan leiden tot een opbouw van tegendruk in uw hart en longen.

Deze problemen kunnen bij alle hartkleppen optreden, dus zowel bij de aortaklep
(zorgt voor de bloedtoevoer naar de grote lichaamsslagader), de pulmonaalklep (zorgt voor de bloedtoevoer naar de longslagader), de mitraalklep (tussen de linkerhartkamer en
-boezem) en de tricuspidaalklep (tussen de rechterhartkamer en -boezem).

Oorzaken

Aangeboren klepafwijking

Een hartklepaandoening kan zich al vóór de geboorte ontwikkelen. We spreken dan van een aangeboren of congenitale hartafwijking.

Verworven hartklepaandoening

De hartklepaandoening kan ook tijdens uw leven ontstaan (verworven aandoening) of het gevolg zijn van een infectie. Verworven hartklepaandoeningen komen het meest voor.

Soms is de oorzaak onbekend, maar het gaat hierbij om veranderingen in de structuur van uw hartkleppen als gevolg van mineraalafzettingen op de klep of het omringende weefsel. Hartklepaandoeningen als gevolg van een ontsteking, veroorzaken veranderingen aan uw kleppen, bijvoorbeeld door ziekten zoals acute reuma of infecties.

Symptomen

Er zijn een aantal symptomen die kunnen wijzen op een hartklepaandoening, waaronder:

• Kortademigheid: moeite met op adem komen, vooral wanneer u actief bent geweest of wanneer u plat op/in bed heeft gelegen;
• Vermoeidheid;
• Duizeligheid bij inspanning: u voelt zich vaak duizelig of te zwak om uw normale activiteiten uit te voeren;
• Pijn op de borst: druk of zwaar gevoel op uw borst, met name wanneer u actief bent of wanneer u in koude lucht komt;
• Onregelmatige hartslag: hartkloppingen of het gevoel dat uw hart onregelmatig klopt, hartslagen overslaat of sprongen maakt in uw borst;
• Opgezette voeten, enkels of buik: plotselinge gewichtstoename van zelfs 1 tot 1,5 kg per dag door het vasthouden van vocht.

De symptomen kunnen variëren van behoorlijk tot mild of helemaal geen symptomen, hierdoor is de ernst van de hartklepaandoening niet altijd duidelijk.

Risicofactoren

Er zijn risicofactoren die u kunt beïnvloeden en risicofactoren die u niet kunt beïnvloeden. Ouder worden en aangeboren hartproblemen (aanwezig vanaf de geboorte) zijn factoren die buiten uw invloed liggen. Factoren waar u invloed op kunt uitoefenen, zijn onder andere infecties en onbehandelde keelontstekingen (streptokokken) die kunnen leiden tot acuut reuma.

Diagnose

Uw arts kan een hartklepprobleem opsporen en de aard van uw klepbeschadiging vaststellen door u te vragen naar uw symptomen en door het uitvoeren van een aantal onderzoeken. Deze onderzoeken zijn onder andere:

• het luisteren met een stethoscoop naar het openen en sluiten van uw hartklep en de bloedstroom door de klep;
• het maken van een echo(cardiogram), waarbij gebruik wordt gemaakt van geluidsgolven om gedetailleerde beelden te maken van uw hartkleppen terwijl uw hart klopt;
• het maken van een MRI-scan (beeldvorming met magnetische resonantie) - er worden door middel van een magnetisch veld en radiogolven gedetailleerde beelden van de binnenzijde van uw hart gemaakt.
• het maken van röntgenbeelden van uw borstkas om zo uw hart, grote bloedvaten en longen te controleren op afwijkingen;
• het maken van een hartfilmpje (elektrocardiogram - ECG) om de elektrische impulsen die uw hart afgeeft, te meten. Met een ECG verkrijgt uw arts over belangrijke informatie over het hartritme.

Volgende: Behandelingsopties